-
1 odłączyć się
сов.1) отдели́ться2) отста́ть, отби́тьсяodłączyć się się od wycieczki — отста́ть от экску́рсии
Syn: -
2 odłączyć\ się
сов. А. отделиться;2. отстать, отбиться;\odłączyć\ się się od wycieczki отстать от экскурсии
+ oddzielić się, oddalić się -
3 odłączyć się
[одлаõчичь шіĕ]v.dk -
4 odłączyć się
1. відділитися;2. відлучитися;3. відключитися -
5 odłączyć
-
6 odbić\ się
odbi|ć sięсов. 1. отразиться;\odbić\ się się na zdrowiu, na wynikach отразиться (сказаться) на здоровье, на результатах;
2. отскочить (отлететь в обратном направлении);3. (przy skoku) оттолкнуться ногами; 4. (odłączyć się) отбиться, отстать; 5. разг. (odegrać się) отыграться; 6. безл. отрыгнуться -
7 odbić się
сов.1) отрази́тьсяodbić się się na zdrowiu, na wynikach — отрази́ться (сказа́ться) на здоро́вье, на результа́тах
2) отскочи́ть ( отлететь в обратном направлении)3) ( przy skoku) оттолкну́ться нога́ми4) ( odłączyć się) отби́ться, отста́ть5) разг. ( odegrać się) отыгра́ться6) безл. отрыгну́ться -
8 odłączać
impf ⇒ odłączyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt( oddzielać) to separate; (wagon, prąd, telewizor) to disconnect* * *ipf.odłączyć pf.1. (= oddzielać, oddalać) disconnect, separate (od kogoś/czegoś from sb/sth); odłączyć dziecko (od piersi) wean.2. (= odseparowywać) separate (od kogoś/czegoś from sb/sth).ipf.odłączyć się pf. break away, straggle (od kogoś/czegoś from sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odłączać
-
9 odłącz|yć
pf — odłącz|ać impf Ⅰ vt 1. (oddzielić) to uncouple, to detach [wagon, lokomotywę]; to separate [ziemie, księstwo] (od czegoś from sth); to detach [ogniwko] (od czegoś from sth) 2. (uniemożliwić korzystanie) to disconnect, to cut off [wodę, prąd, gaz]- ponieważ nie płaciliśmy rachunków, odłączyli nam telefon because we didn’t pay the bills our phone (line) was disconnected a. cut off- w trakcie przemówienia ktoś odłączył wzmacniacz during the speech someone disconnected the loudspeakers3. Med. to disconnect- wieczorem odłączyli jej kroplówkę in the evening they took her off the drip- wczoraj odłączyli go od respiratora yesterday they took him off the respirator4. (uniemożliwić kontakt) to separate (od kogoś from sb) Ⅱ vi (oddalić się) to wander off, to separate (od kogoś from sb)- odłączyć od szeregu to step out of line- odłączył od grupy i zgubił drogę he wandered off from the group and lost his way a. got lostⅢ odłączyć się — odłączać się 1. (oderwać się) to detach, to come off- w czasie jazdy odłączyła się przyczepa during the ride the trailer came off2. (oddalić się) to wander off (od czegoś from sth); to separate oneself (od czegoś from sth)- odłączyć się od grupy to wander off a. separate oneself from the groupThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odłącz|yć
-
10 odłączać
I. vt\odłączać coś od czegoś etw von etw trennenodłączyć się od grupy/wycieczki sich +akk von der Gruppe/den Reisenden entfernen -
11 odbi|ć
pf — odbi|jać1 impf (odbiję — odbijam) Ⅰ vt 1. Fiz. to reflect [światło, ciepło, dźwięk]- śnieg odbija część promieni słonecznych snow reflects some of the sun’s rays2. (ukazać obraz) [lustro, woda, szkło] to reflect, to mirror [obraz, wizerunek, postać]- ich twarze odbite w tafli wody their faces reflected a. mirrored on (the surface of) water- lustro odbiło jego podobiznę the mirror reflected his image3. Sport (zmienić kierunek) to deflect [strzał, piłkę]; (w tenisie, badmintonie) to return [piłkę, lotkę] 4. (nanieść maszynowo) to print; (powielić) to (make a) copy of; (odcisnąć) to impress- odbić pieczęć na dokumencie to stamp a document, to impress a document with a stamp a. seal- maszyna, która odbija kolorowy wzór na koszulkach a machine which prints a coloured pattern on T-shirts- ślad dłoni odbity w glinie/na piasku an impression of a hand in clay/sand- odbić dokument/stronę na ksero(kopiarce) to xerox® a. photocopy a document/page- ulotki odbijane na powielaczu leaflets printed on a. produced by a duplicating machine5. (otworzyć) to prise [sth] open, to prise open, to pry [sth] open, to pry open US [skrzynię, drzwi]; to open [wieko, pokrywę] 6. (odkruszyć) to chip [sth] off, to chip off [farbę, rdzę, tynk] 7. (uszkodzić części ciała) to injure [nerkę] 8. (uwolnić) to retake, to recapture [miasto, twierdzę]; to rescue [zakładników, jeńca, więźniów] 9 pot. (uwieść) to take away [żonę, kochanka, dziewczynę]- najlepsza przyjaciółka odbiła mi chłopaka my best friend has taken my boyfriend away from me- brat odbił mi dziewczynę w tańcu my brother cut in while I was dancing with a girl10 (odkorkować) to hit hard the bottom of a bottle with the palm of the hand so as to loosen the cork Ⅱ vi 1. (oddalić się od brzegu) [kajak, łódź] to push off; [statek, jacht, załoga] to set sail- wskoczyła do pontonu i pośpiesznie odbiła od brzegu she jumped into a dingy and hurriedly pushed off- nasz statek odbił/odbiliśmy od przystani o zachodzie słońca our ship/we set sail and left the haven at sunset2. (wyładować) to vent, to take [sth] out [gniew, zły humor] (na kimś on sb)- odbijać na kimś swoje niepowodzenia a. porażki to take out one’s frustration on sb3. (skręcić) [kierowca, pojazd] to turn off (od czegoś sth); [droga, trasa] to diverge, to branch off (od czegoś from sth)- od głównej drogi odbiliśmy w prawo we turned off the main road to the right- ulica, przy której mieszkam, odbija od drogi przelotowej the street where I live branches off the main road a. through route4. (odłączyć się) to stray- kilka owiec odbiło od stada a few sheep strayed from the flock5. (o broni) to recoil Ⅲ v imp. 1. pot. (oszaleć) jemu/im odbiło he’s/they’re nuts pot., he’s/they’ve gone round the twist GB pot. 2. pot. (stać się zarozumiałym) odbiło mu/jej he’s/she’s got big-headed a. too big for his/her boots pot. Ⅳ odbić się — odbijać się 1. Fiz. [dźwięk, fale, promieniowanie] to reflect (od czegoś off sth) 2. (ukazać swój obraz) to be mirrored a. reflected- jej twarz odbiła się w lustrze her face was reflected in the mirror3. (uzewnętrznić się) [uczucia, stany] to show, to be noticeable- na jej twarzy odbiło się zadowolenie her face showed satisfaction4. (uderzyć i zmienić kierunek) [piłka, strzał] to rebound (od czegoś from sth); to bounce, to bound (od czegoś off sth)- kamień odbił się od ziemi/ściany i uderzył go w nogę a stone bounced off the ground/wall and hit his leg- piłka odbiła się od słupka i wpadła do bramki the ball rebounded from a post and landed in the goal5. (skoczyć) [osoba, zwierzę] to push with one’s legs (od czegoś against); to push oneself (od czegoś off sth)- chłopak/pies odbił się od ziemi i skoczył w kierunku piłki the boy/dog leapt from the ground and jumped towards the ball- kot odbił się tylnymi łapkami i wskoczył na parapet the cat used its hind legs to spring onto the window sill6. (zostawić ślad) to be impressed- na piasku odbił się ślad stopy a footprint was impressed in the sand7. (wywrzeć wpływ) to affect vt- taki tryb życia odbija się na zdrowiu such a lifestyle affects one’s health- sytuacja na rynku odbija się pozytywnie/negatywnie na nastrojach społeczeństwa the economic situation adversely/favourably affects public opinion8. (oddalić się) to stray, to wander away- na wycieczce odbił od grupy i zabłądził during the excursion he wandered away from the group and got lostⅤ odbić sobie — odbijać sobie (rekompensować) to make up for [straty, brak]- straciliśmy mnóstwo czasu, ale odbijemy to sobie we’ve lost a lot of time, but we’ll make up for it- musiał odbić sobie na sprzedaży zboża to, co stracił na mleku he had to make up a. compensate for the losses in the milk sales by making gains in grain salesⅥ odbić się — odbijać się v imp. (czknąć) mnie/dziecku odbiło się I/the child belchedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbi|ć
-
12 odstać
глаг.• отстать* * *1) (wystać) выстоять, отстоять, простоять2) rzad. odstać (zerwać relacje) отдалиться, отойти, отступить3) odstać (odłączyć się, odkleić się) отстать (отделиться)przen. nie dotrzymać kroku, nie nadążać, zostać w tyle отстать (в развитии, успеваемости)spóźnić się, nie zdążyć отстать (опоздать, не успеть)spóźniać się (o zegarze) отстать (о часах)pozostać w tyle, zostać w tyle отстать (позади)pot. odczepić się разг. отстать (перестать надоедать)* * *odsta|ć\odstaćnę, \odstaćnie, \odstaćń, \odstaćł сов. 1. отстать, отделиться;2. отойти; отступить, отдалиться;\odstać od rodziny отдалиться от семьи;
3. выстоять, отстоять; простоять (do końca)+1. odejść 2. opuścić, zerwać (z kim) 3. przestać
* * *odstanę, odstanie, odstań, odstał сов.1) отста́ть, отдели́ться2) отойти́; отступи́ть, отдали́тьсяodstać od rodziny — отдали́ться от семьи́
3) вы́стоять, отстоя́ть; простоя́ть ( do końca)Syn: -
13 odrywać odryw·ać
-am, -asz; pf oderwać1. vt[kawałek materiału] to tear off2.odrywać się vr (= odłączyć się) to come off -
14 odsta|wać
impf (odstaję) vi 1. (odłączyć się) [tynk, fornir] to come off a. loose- odstające uszy protruding a. bat ears- on ma odstające uszy his ears stick out2. (różnić się) to diverge (od czegoś from sth)- odstawał od kolegów zachowaniem his behaviour made him stand out from his friends- praktyka często odstaje od teorii practice often departs from theory, theory and practice often diverge- odstawać od rzeczywistości/przeciętności to be far removed from reality/to rise above mediocrity3. (zostawać w tyle) to fall a. lag behind- odstawać od innych uczniów to fall behind (the rest of) the class- odstawać od pozostałych/od światowego poziomu to lag behind the rest/the world standard(s)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odsta|wać
-
15 abspalten
-
16 stado
* * *n.(bydła, słoni) herd; (wilków, psów) pack; (ptaków, owiec) flock; ( lwów) pride; chodzić stadami przen. flock together; odłączyć się od stada stray; stado turystów/dzieci uj. gaggle of tourists/children.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stado
-
17 odczep|ić
pf — odczep|iać impf Ⅰ vt (odłączyć) to uncouple [wagon, lokomotywę]; to unfasten [linę, spadochron]; (wypiąć z haka) to unhook; (wysupłać, odmotać) to unhitch- odczepił łódkę od pala he unhitched the boat from the poleⅡ odczepić się — odczepiać się [wagon, lokomotywa] to uncouple; [flaga, plandeka] to become unfixed- jacht odczepił się w czasie burzy the yacht slipped her moorings during the stormⅢ odczepić się pot. 1. (uwolnić się) to rid oneself (od kogoś/czegoś of sb/sth); (przestać się zajmować) to leave alone (od kogoś/czegoś sb/sth)- zespół nie mógł się odczepić od fanów the band couldn’t rid themselves of their fans- zabłąkany pies nie chciał się ode mnie odczepić a stray dog didn’t want to leave me alone2. pot. (zostawić) odczep się wreszcie! leave me alone, will you! pot.- proszę się ode mnie odczepić! get off my back! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odczep|ić
-
18 rozłącz|yć
pf — rozłącz|ać impf Ⅰ vt 1. (odłączyć) to disconnect [kable, przewody] 2. (oddzielić) to separate [rodzinę, przyjaciół]- wojna rozłączyła matkę z dziećmi the war separated the mother from her children- póki śmierć nas nie rozłączy till death do us part3. (przerwać łączność telefoniczną) to cut off- coś nas rozłączyło a. zostaliśmy rozłączeni we were cut offⅡ rozłączyć się — rozłączać się 1. (ulec odłączeniu) [przewody] to disconnect 2. (rozstać się) to part- rozłączyć się z rodziną/ukochanym to part with one’s family/one’s beloved3. (przerwać łączność telefoniczną) to hang up- nie rozłączaj się hold onThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozłącz|yć
-
19 abfallen
ab|fallen1) ( herunterfallen)von etw \abfallen spadać [ perf spaść] z czegoś2) ( abtrünnig sein)[von jdm/etw] \abfallen Gläubige: sprzeniewierzać [ perf sprzeniewierzyć] się [komuś/czemuś], Gruppierung: odłączać [ perf odłączyć] się [od kogoś/czegoś]3) ( schwinden)plötzlich fiel alle Angst von ihr ab nagle opuścił ją wszelki strach4) ( sich neigen)\abfallend spadzisty -
20 od|jąć
pf — od|ejmować impf (odejmę, odjęła, odjęli — odejmuję) vt 1. (odłączyć) to take [sth] off a. take off- odjąć ręce od klawiatury to take one’s hands off the keyboard2. (zmniejszyć wartość) to subtract, to take (away)- od otrzymanej liczby należy odjąć pięć take five away a. deduct five from the result- sześć odjąć dwa równa się cztery six minus two equals four3. (amputować) to amputate spec.; to cut [sth] off, to cut off [rękę, nogę] 4. (pozbawić) odjęło mu apetyt he lost his appetite- widok makabrycznych scen odjął mu sen the macabre scenes caused him to lose sleep- odjęło jej mowę she is/was (left) speechless- odjęło jej zmysły she lost consciousness- krzyczał, jakby mu rozum odjęło he was screaming like crazy a. mad5. książk. to deprive [sb] of- odjęli mu cały majątek they deprived him of all his possessionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > od|jąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odłączać się – odłączyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać odłączeniu, przerywać połączenie z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wagon odłączył się od pociągu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddalać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odłączyć — dk VIb, odłączyćczę, odłączyćczysz, odłączyćłącz, odłączyćczył, odłączyćczony odłączać ndk I, odłączyćam, odłączyćasz, odłączyćają, odłączyćaj, odłączyćał, odłączyćany 1. «oddzielić to, co było z czymś złączone, co wchodziło w skład jakiejś… … Słownik języka polskiego
oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
odkleić — dk VIa, odkleićkleję, odkleićkleisz, odkleićklej, odkleićkleił, odkleićklejony odklejać ndk I, odkleićam, odkleićasz, odkleićają, odkleićaj, odkleićał, odkleićany «oderwać, odłączyć to, co jest z czymś sklejone, przyklejone do czegoś; odlepić»… … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… … Słownik języka polskiego
separować — ndk a. dk IV, separowaćruję, separowaćrujesz, separowaćruj, separowaćował, separowaćowany 1. «oddzielać (oddzielić) kogoś lub coś» Separować ciężko chorego. 2. «przeprowadzać (przeprowadzić) separację małżonków» separować się «odłączać się… … Słownik języka polskiego
wyprawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wyprawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} udanie się gdzieś w określonym celu, zwykle po odpowiednich przygotowaniach; podróż dokądś, ekspedycja, wycieczka, eskapada : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odłączać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odłączaćam, odłączaća, odłączaćają, odłączaćany {{/stl 8}}– odłączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odłączaćczę, odłączaćczy, odłączaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
